Leven in een modulaire woning

De woonwagenlocatie aan de Anconalaan in Eindhoven is sinds een paar maanden twee bijzondere woningen rijker. We plaatsten hier twee tijdelijke modulaire woningen. Een eerste stap in de richting van een nieuw woonconcept op onze woonwagenlocaties. Consulent woonwagenzaken Leny van Beek en projectmanager Karel van der Waarde vertellen over de proef. Bewoners Angela en Angelica delen hun ervaringen met hun nieuwe modulaire woning.

Nieuw woonwagenbeleid in Eindhoven
Leny: “In Eindhoven is een wachtlijst van mensen die al jaren op zoek zijn naar een woonwagenwoning of standplaats voor hun woonwagen. Vanuit het ministerie kreeg de gemeente de opdracht om te zorgen dat woonwagenbewoners niet langer op een standplaats of woonwagenwoning moeten wachten dan reguliere woningzoekenden. Wij gingen daarom met de gemeente Eindhoven en een klankbordgroep van woonwagenbewoners om tafel. Samen werken we de komende tijd aan een nieuw concept voor woonwagenlocaties. Het uitgangspunt is dat we optimaal gebruikmaken van de beschikbare ruimte op de locaties: inbreiden in plaats van uitbreiden, want grond is schaars. Maar ook dat we meer rekening houden met de behoeften en de cultuur van woonwagenbewoners, bijvoorbeeld om in familieverband samen te leven.”

Modulaire woonwagenwoning op maat
Ook dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Karel: “Het woongenot van de woonwagenbewoners staat voor ons centraal. Je kunt niet zomaar meer woonwagenwoningen op een stuk grond zetten. Dan wordt het te krap en zitten mensen op elkaars lip. We zochten daarom naar modulaire woningen die flexibel aan te passen zijn aan de levensfasen en behoeften van de bewoners. Bijvoorbeeld een extra slaapkamer erbij als er een kleine geboren wordt. Of eraf als de kinderen uit huis gaan. Kortom: een levensloopbestendig concept.”

Meer inspraak voor bewoners
Het concept gaat verder dan alleen de woonwagenwoningen zelf, legt Leny uit: “Bewoners krijgen gezamenlijk meer zeggenschap over de locatie en moeten samen kijken hoe ze die zo goed mogelijk kunnen indelen, zodat hun kinderen ook een plek kunnen krijgen. Uiteraard zijn wij er om daarbij te helpen. Op termijn willen we de wachtlijst in Eindhoven afschaffen, en bewoners inspraak geven op wie er op een locatie komt wonen.” Er gaat dus in de toekomst nogal wat veranderen. “Modulaire woningen en geen vaste standplaatsen meer. Dat gaat natuurlijk niet in één keer. We beginnen op kleinere locaties om ervaring op te doen met het nieuwe concept. De lessen die we leren, gebruiken we voor het ontwikkelen van nieuw beleid, samen met de gemeente.”

Ervaring opdoen aan de Anconalaan
“Terwijl we met de gemeente en de klankbordgroep aan dit concept werkten, kregen we bericht van een lastige situatie op de woonwagenlocatie aan de Anconalaan”, vertelt Leny verder. “Angela en Angelica woonden door moeilijke privéomstandigheden allebei tijdelijk met hun kinderen bij hun moeders in een woonwagen die niet voor zoveel mensen bedoeld was. Dat waren geen houdbare situaties. Wij hebben toen heel snel gezegd: dit gaan we oplossen. Omdat we tegelijkertijd de mogelijkheden van modulaire woningen wilden verkennen, besloten we hier een proef te doen met een tijdelijke modulaire woning.” Binnen drie maanden was alles geregeld. Karel: “De noodvergunning van de gemeente, de extra plekken voor de woningen én de woningen zelf. We bestelden twee verschillende modulaire woningen. Eentje komt uit Tsjechië, de andere uit Roosendaal. Zo kunnen we twee modellen testen en vergelijken.”

Proefwoning op de Alblasstraat
Onze eerste ervaringen zijn positief, volgens Karel: “Deze ervaring gebruiken we voor de ontwikkeling van onze eerste modulaire woonwagenwoning. Dat wordt qua look en feel een heel ander product: een fijne, permanente woonwagenwoning, in plaats van een tijdelijke oplossing.” Leny vult aan: “Bewoners mogen meepraten over de verdere invulling en aankleding van die modulaire woonwagenwoning. Bijvoorbeeld wat voor dak en wat voor ramen. Eind dit jaar hopen we een proefwoning te plaatsen aan de Alblasstraat. Dan gaan we samen met de bewoners en een werkgroep van woonwagenbewoners kijken hoe we die verder kunnen optimaliseren, zodat de proefwoning nog beter aansluit bij de behoeften van de bewoners. En natuurlijk blijven we ook met de gemeente in gesprek om op de locaties meer ruimte vrij te maken voor de huisvesting van bewoners.”

--------------

Angelica (28)

“Ik woonde met mijn vier kinderen, twee jongens en twee meisjes, in de woonwagen bij mijn moeder. Dat was niet makkelijk in zo’n kleine ruimte. Mijn oom, Sjef Pruijmboom heeft heel erg zijn best gedaan om ons te helpen. Hij zorgde dat ze bij Wooninc. wisten wat er speelde. En toen ging het eigenlijk heel snel. Binnen drie maanden ben ik verhuisd. Ik ben superblij dat ik nu een eigen woning heb. De meisjes en jongens hebben nu per twee een slaapkamer, echt een plekje voor zichzelf om te spelen.

Of ik nog wensen heb voor de nieuwe woning? Ik zou een extra slaapkamer wel fijn vinden. Dat geeft de kinderen nog wat meer plek. Ook mijn buitenruimte is wat krap. Wel logisch, met een tijdelijke plek. Maar het zou fijn zijn als ik in de zomer lekker een badje neer kan zetten voor de kinderen en dan ook nog plek heb voor een eettafel voor iedereen. O ja, en de buitenkant mag wel wat gezelliger! Het is nu toch een beetje een bouwkeet!”

Angela (33)

“Ik heb twee zoons, van 10 en 14. Wij woonden bij mijn moeder. Dat was krap! Ik sliep zelfs met mijn oudste in een tweepersoonsbed. Deze tijdelijke woonwagenwoning is voor ons echt een uitkomst. Ik zit hier natuurlijk maar een paar jaar, maar heb wel mijn best gedaan om hem echt eigen te maken. Met leuke meubels en een behangetje.

Ik had in het begin wel wat problemen. De woning was een beetje verzakt, waardoor ik lekkages had. Vervelend natuurlijk, maar Wooninc. helpt me goed en snel met alles. Ik hoef Leny maar te appen of te bellen en ze staat voor me klaar. Zelfs ’s avonds of in het weekend. Verder vind ik het echt perfect. Ik zou nog wel graag een schuurtje willen. En in de toekomst wat meer ruimte, als ik misschien ga samenwonen met mijn vriend en zijn kinderen. Maar voor nu is het helemaal goed.

De kinderen genieten er ook heel erg van dat ze een thuis hebben, met een eigen kamer. Is echt een zonnestraaltje voor hen. Licht aan het einde van de tunnel! Ik ervaar nu ook weer veel meer structuur. Kan gewoon weer moeder zijn. Voor oma is het ook fijn. Het botste soms toch een beetje, toen we de hele tijd op elkaars lip zaten. Nu komt ze voor de gezelligheid langs voor een kopje koffie, dat is heel ontspannen.”