Een carrièreswitch? Daar krijg je energie van!

“Als ik ’s ochtends vroeg de deur van ‘mijn’ woongebouw opendoe, dan voel ik me echt op mijn plek”, vertelt Jolanda van der Linden glunderend. Onze kersverse huismeester werkt net 2 maanden in Geldrop, maar voelt zich al helemaal thuis. Daarvoor werkte Jolanda maar liefst 12 jaar bij het klantcontactcentrum van Wooninc. Een hele verandering, zo’n carrièreswitch. “Maar ik heb nog geen seconde spijt gehad!”

Na al die jaren bij het klantcontactcentrum was Jolanda toe aan iets nieuws. “Ik zat prima op mijn plek, maar toch ging het na 12 jaar een beetje kriebelen. ‘Wat vind ik nou écht leuk?’, vroeg ik me af. Hele dagen op kantoor zitten is eigenlijk niets voor mij. Ik ben veel liever actief bezig. Meer een doener dan een denker. Tegelijkertijd vind ik het contact met mensen echt heel waardevol, dus dat wilde ik niet opgeven.”

Proefdraaien als huismeester
Toevallig kwam er in die periode van nadenken een vacature voor een huismeester vrij. “Ik had het van tevoren niet zo kunnen bedenken, maar opeens vielen de puzzelstukjes op hun plaats. De hele dag op pad, lekker actief bezig zijn en ook volop contact met mensen.” Als dochter van een aannemer groeide Jolanda op met gereedschap in haar handen. Dus ook met die technische blik kwam het wel goed.

Jolanda overlegde met haar teamleider en de teamleider van de huismeesters. “We spraken af dat ik een paar keer zou meelopen met een aantal huismeesters, zodat ik een goed beeld kreeg van het werk. Ik dacht al gauw: ‘Dit is me op het lijf geschreven!’.” Ze maakte officieel de overstap en werd door collega Mark onder de vleugels genomen.

Meteen in actie tijdens de welzijnsronde
Al op haar 4e werkdag werd Jolanda geconfronteerd met de heftige kanten van het werk. “Mark en ik liepen de welzijnsronde in Magdalenahof. Daarbij kijken we of alle bewoners wel goed zijn opgestaan. Bewoners laten met een bordje bij hun deur zien dat ze zijn opgestaan”, legt Jolanda uit. “Staat een bordje niet goed? Dan bellen we even aan. Soms zetten mensen expres hun bordje niet goed, omdat ze even wat willen vragen of melden. En soms vergeten mensen het gewoon.”

“Mark waarschuwde me al dat ik geduldig moet zijn. Oudere mensen zijn niet zo snel. Nog even schoenen aantrekken, rollator pakken. En dan ben je alweer een paar minuten verder”, vertelt Jolanda over haar eerste ervaringen met de welzijnsronde. “Toen een mevrouw na een paar minuten nog niet open deed, gingen we naar binnen. Ze was de avond ervoor gevallen en lag bekneld tussen een deur en een tafel. Mark en ik verleenden eerste hulp en zorgden dat de hulpdiensten haar verder konden helpen. Ze was zó opgelucht en dankbaar. Ik realiseerde me toen nog meer hoe belangrijk de welzijnsrondes zijn.”

Vrouw in een mannenwereld?
Voor de bewoners van haar woongebouwen was het wel even wennen: een nieuwe huismeester. En dan ook nog eens een vrouw. Met 4 vrouwelijke huismeesters is het bij Wooninc. zeker geen ‘mannenberoep’, maar voor onze senioren in Geldrop was het allemaal wel een beetje nieuw.

“Ze vroegen mij: ‘Kun jij dat wel?’, met lichte argwaan in hun stem”, lacht Jolanda. “Ik snap die vraag wel, hoor. Als huismeester moet je handig zijn, en ook fysiek sterk. Ik loop soms met enorme ketels soep en kratten vol flesjes te zeulen. Gelukkig heb ik daar als sportief type geen moeite mee. En mensen hier ontdekten gauw genoeg dat ik mijn hand niet omdraai voor een technisch klusje. Ik krijg nu al meer telefoontjes van mensen die hulp nodig hebben.”

Geen dag hetzelfde
Jolanda hoeft zich sowieso geen moment te vervelen: “Het werk is onvoorspelbaar. In positieve zin. Ik weet van tevoren nooit precies wat de dag me brengt. Sommige dagen zitten vol met onverwachte klusjes. Op andere dagen is het rustiger, maar er is altijd wat te doen. Een extra controleronde lopen, of even een praatje maken met bewoners. Als huismeester heb ik veel vrijheid, maar moet ik ook zelf structuur aanbrengen, anders krijg ik mijn werk niet af.”

Voor één ding was Jolanda wel een beetje bang, toen ze de overstap maakte. “Ik dacht dat ik mijn collega’s erg zou missen, zo in mijn eentje op een woongebouw. Maar de huismeesters zijn een superhechte club. We appen en bellen veel. Ik kan ze alles vragen. En we komen ook regelmatig even samen op kantoor om te overleggen.” Al met al is Jolanda heel blij met haar nieuwe job: “Het is echt een verrijking van mijn leven, ik zit weer boordevol nieuwe energie!”